دستگاه تزریق

وقتی صحبت از روش های دندانپزشکی می شود، از انواع مختلفی از عوامل بی حس کننده دندان برای اطمینان از راحتی بیمار و تسکین درد استفاده می شود. این عوامل بر اساس ماهیت کار دندانپزشکی و نیازهای خاص بیمار با دقت انتخاب می شوند. در اینجا چند نوع رایج از بی حس کننده های دندان آورده شده است:

بی حسی موضعی یا همان دستگاه تزریق

بی حسی موضعی رایج‌ترین نوع تزریق بی حس کننده دندان است. با مسدود کردن سیگنال‌های درد در ناحیه خاصی از دهان شما کار می‌کند. دندانپزشکان اغلب بی حسی موضعی را قبل از عمل‌هایی مانند پرکردن، کشیدن یا درمان پوسیدگی انجام می‌دهند و تجربه‌ای بدون درد را برای بیمار تضمین می‌کنند.

بی حسی موضعی روی سطح بافت‌های دهان مانند لثه‌ها یا داخل گونه‌ها اعمال می شود تا قبل از تزریق، ناحیه را بی حس کند. این به کاهش ناراحتی ناشی از وارد کردن سرسوزن کمک می‌کند.

اکسید نیتروژن

اکسید نیتروژن (گاز خنده): اکسید نیتروژن، که اغلب به عنوان گاز خنده نامیده می شود، یک آرام بخش خفیف است که به بیماران کمک می‌کند تا در طول عمل‌های دندانپزشکی آرام شوند. در حالی که بی حسی کامل ایجاد نمی‌کند، به کاهش اضطراب و ناراحتی کمک می‌کند.

بیهوشی عمومی: بیهوشی عمومی شکل قوی‌تری از بی حسی است که باعث بیهوشی می شود. این برای جراحی‌های پیچیده یا طولانی دندان اختصاص دارد و در بیمارستان یا محیط جراحی انجام می شود. از سوی دیگر، بیهوشی عمومی برای جراحی‌های دندانپزشکی تهاجمی‌تر یا برای بیمارانی که اضطراب شدید را در حین اعمال دندان‌پزشکی تجربه می‌کنند، استفاده می‌شود. این روش حالت بیهوشی را القا می‌کند و بیمار را کاملاً از این روش بی‌خبر می‌کند. این نوع بیهوشی معمولاً در بیمارستان یا محیط جراحی انجام می شود.

بررسی نحوه تزریق سوزن بی حسی دندانپزشکی
جالب است بدانید که شیوه تزریق آمپول دندانپزشکی امری چندان دشوار و پیچیده نبوده و طی چند مرحله تزریق می‌شود. مراحل این روند به شرح زیر است:

جریان یافتن محلول بی حسی
در ابتدا دندانپزشک مواد بی حسی را وارد سرنگ کرده و بعد از قرار گرفتن کارتریج بی حسی در آمپول باید از جریان یافتن آن داخل سرنگ اطمینان کسب کند. در نتیجه برای تست کردن چند قطره از محلول را از کارتریج خارج کرده و از این بابت مطمئن می‌شود.

وارد شدن سوزن بی حسی
در این مرحله بیمار احساس درد و سوزش جزئی در محل تزریق می‌کند. سوزن موجب سوراخ شدن بافت لثه و محل تزریق شده و این سوزش تنها چند ثانیه احساس می‌شود. در این مرحله معمولاً چند قطره از محلول بی حسی تزریق می‌شود تا ادامه تزریق به راحتی انجام شود.

قرار گرفتن سوزن در موضع و تزریق بی حسی
سپس آمپول بی حسی وارد موضعی مشخص شده و تزریق انجام می‌شود. در پایان با ملایمت سوزن از بافت دهان و لثه بیمار خارج شده و چند دقیقه بعد شروع به اثرگذاری می‌کند. معمولاً برای اعمال دندانپزشکی مانند کشیدن دندان، عصب کشی، جراحی و ایمپلنت و سایر موارد دیگر عمل تزریق بی حسی انجام می‌شود.